Χρόνια προστατίτιδα

Η χρόνια προστατίτιδα είναι μια παρατεταμένη φλεγμονή που συμβαίνει λόγω μόλυνσης ή ταυτόχρονης παθολογίας στον αδένα του προστάτη.

Η χρόνια προστατίτιδα διαγιγνώσκεται σε άνδρες όλων των ηλικιών. Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία, αυτή η ασθένεια είναι ο πιο συνηθισμένος λόγος για μια επίσκεψη σε ουρολόγο σε ασθενείς ηλικίας κάτω των 50 ετών. Σε μια χρόνια μορφή, μια βακτηριολογική εξέταση αποκαλύπτει το παθογόνο μόνο στο 5-10% των ασθενών. Στις περισσότερες περιπτώσεις, άλλοι παράγοντες θεωρούνται η αιτία της νόσου. Είναι γνωστό ότι η παρουσία μόλυνσης δεν αποτελεί προϋπόθεση για την εμφάνιση της νόσου. Η χρόνια φλεγμονή του προστάτη είναι μια πολυετολογική παθολογία, η οποία είναι το αποτέλεσμα των ενεργειών πολλών αιτιών και των προκλητικών παραγόντων. Στο 90-95% των ασθενών, η αντιβακτηριακή θεραπεία έχει περιορισμένη αποτελεσματικότητα ή δεν απαιτείται καθόλου.

Ταξινόμηση χρόνιας προστατίτιδας

Η ταξινόμηση της χρόνιας προστατίτιδας με αιτιολογικό χαρακτηριστικό διακρίνει μεταξύ δύο κύριων μορφών της νόσου: χρόνια βακτηριακή (μολυσματική) προστατίτιδα και χρόνια μη -βακτηριακή (ασηπτική) προστατίτιδα/χρόνιο πόνο της πεελικής (KTS).

Η αιτιολογική ταξινόμηση της χρόνιας προστατίτιδας περιλαμβάνει:

1. Χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα.
2. Η χρόνια μη βακτηριακή (ασηπτική) προστατίτιδα/CTB ("prostatini" ή "οδυνηρός προστάτης" είναι ένας ξεπερασμένος όρος που χρησιμοποιείται για τον προσδιορισμό της παθολογίας).
3. Τα χρόνια μη βακτηριακά (ασηπτικά) προστατίτιδα/CTB με φλεγμονώδη συστατικό (η συγκέντρωση των λευκοκυττάρων αυξάνεται σημαντικά στο μυστικό του προστάτη, το σπέρμα, το πρώτο μέρος των ούρων).
4. Η χρόνια μη βακτηριακή (ασηπτική) προστατίτιδα/CTB χωρίς φλεγμονώδη συστατικό (συγκέντρωση λευκών αιμοσφαιρίων στο μυστικό του προστάτη, σπέρμα, το πρώτο μέρος των ούρων είναι ανεπαρκές για φλεγμονή).
5. Η Ashmptomic χρόνια προστατίτιδα (που ανιχνεύεται σε εργαστηριακές μελέτες, δεν εμφανίζεται κλινικά).

Η χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα είναι μια σπάνια παθολογία, όπως φαίνεται από τα παραπάνω στατιστικά στοιχεία. Η μόλυνση είναι η αιτία της χρόνιας υποτροπιάζουσας φλεγμονής του προστάτη σε έναν από τους δέκα ασθενείς. Η παθολογία συχνά συνδέεται με άλλες μολυσματικές ασθένειες των γεννητικών οργάνων. Τις περισσότερες φορές, η αιτία της είναι μια μη ειδική λοίμωξη, ωστόσο, παρουσία του STSPP, η χρόνια φλεγμονή του αδένα μπορεί να προκληθεί από χλαμύδια, ουραλαπλασίωση, μυκοπλασμόση ή άλλους συγκεκριμένους μικροοργανισμούς.

Η χρόνια μη βακτηριακή (ασηπτική) προστατίτιδα ή το σύνδρομο χρόνιου πόνου είναι μια μακροχρόνια υποτροπιάζουσα ασθένεια που συμβαίνει ως αποτέλεσμα της ασηπτικής φλεγμονής του προστάτη. Αυτή είναι μια μικρή παθολογία. Υπό την παρουσία συμπτωμάτων της νόσου, οι δοκιμές καθορίζουν τα λευκά αιμοσφαίρια στο μυστικό του αδένα, στο υγρό του σπόρου, στο αρχικό τμήμα των ούρων, αλλά τα αποτελέσματα της βακτηριολογικής εξέτασης είναι αρνητικά. Σε άλλες περιπτώσεις, δεν υπάρχουν ούτε σημάδια λοίμωξης ούτε προφέρεται λευκοκυττάρωση με φωτεινά συμπτώματα.

Υπάρχει επίσης χρόνια προστατίτιδα στη φάση παροξυσμού και χρόνια προστατίτιδα στη φάση ύφεσης. Μια κυκλική πορεία είναι χαρακτηριστική τόσο της βακτηριακής όσο και της μη μολυσματικής φλεγμονής του αδένα του προστάτη. Η επιδείνωση της χρόνιας προστατίτιδας οδηγεί σε αύξηση των συμπτωμάτων και στις δύο περιπτώσεις.

Η παθανολογική (παθομορφολογική) ταξινόμηση της χρόνιας προστατίτιδας είναι περιορισμένο ενδιαφέρον για τους ασθενείς και τους κλινικούς γιατρούς.

Οι αιτίες της χρόνιας προστατίτιδας

Αιτίες της χρόνιας βακτηριακής φλεγμονής του προστάτη αδένα

Η χρόνια μολυσματική προστατίτιδα συμβαίνει λόγω μόλυνσης των ιστών του προστάτη. Τις περισσότερες φορές, η αιτία της φλεγμονής είναι Ε. Coli ή e. Coli. Λιγότερο συχνά σκαλισμένα μικρόβια του γένους Enterococci, Klebsell, Proteus, Pseudomonas.

Όπως και μερικά άλλα μικρόβια, το Ε. Coli είναι ικανό να σχηματίζει βιοφίλμ, λεπτό, που αποτελείται από βακτηριακές συσσωρεύσεις και σφιχτά δίπλα στις βλεννώδεις μεμβράνες των αγωγών. Αυτό εξηγεί γιατί δεν είναι πάντοτε δυνατό να θεραπευτεί η χρόνια προστατίτιδα. Πιστεύεται ότι η λοίμωξη εξαπλώνεται ως ανερχόμενος δρόμος μέσω της ουρήθρας. Ωστόσο, είναι επίσης δυνατή η λεμφογόνο και η αιματογενή εξάπλωση της λοίμωξης.

Οι παράγοντες προδιάθεσης για την εμφάνιση χρόνιας μολυσματικής προστατίτιδας έχουν ως εξής:

• σεξουαλικά ενεργή ηλικία ·
• το αδενώμα του προστάτη ή η καλοήθη υπερπλασία του προστάτη.
• στενότητα της ουρήθρας ·
• Ξεβιδώστε την ακραία σάρκα του πέους.
• Υπερτροφία του λαιμού της ουροδόχου κύστης.
• ιατρικές διαδικασίες (καθετηριασμός της ουροδόχου κύστης, κυστεοσκόπηση).
• Γενετικά και ανατομικά χαρακτηριστικά που προδιαθέτονται για την ασθένεια.

Αιτίες της χρόνιας μη βακτηριακής φλεγμονής του προστάτη αδένα

Οι αιτίες της χρόνιας μη βακτηριακής προστατίτιδας είναι ακριβώς άγνωστες. Ίσως η ασθένεια να προκαλείται από ιούς ή βακτήρια, τα οποία δεν ταυτοποιούνται κατά τη διάρκεια της βακτηριακής έκκρισης του προστάτη. Ωστόσο, οι περισσότεροι επιστήμονες και γιατροί πιστεύουν ότι η χρόνια μη βακτηριακή (ασηπτική) προστατίτιδα/CTB είναι μια πολυετιολογική ασθένεια που συμβαίνει ως αποτέλεσμα συνδυασμών πολλών δυσμενών παραγόντων, δηλαδή:

• ποδηλασία
• Ερεθισμός των ιστών του αδένα του προστάτη όταν τα ούρα εισέρχονται στους αγωγούς του.
• ερεθισμός του αδένα του προστάτη ως αποτέλεσμα της χρήσης οποιωνδήποτε προϊόντων ή ποτών (ειδικά με τροφικές αλλεργίες ή κοιλιοκάκη) ·
• λειτουργικές διαταραχές της νευρικής εννεύρωσης των πυελικών οργάνων.
• Ατροφία των μυών του πυελικού δαπέδου.
• άγχος, ψυχαιμικά φορτία.
• Παθολογία στον αδένα του προστάτη, παραμένοντας μετά από μακρά οξεία προστατίτιδα.
• ορμονικές διαταραχές.
• ασθένειες της ουροδόχου κύστης.
• Κρύο κλίμα.

Δεδομένου ότι οι ακριβείς αιτίες της νόσου είναι ελάχιστα γνωστές, η θεραπεία της χρόνιας προστατίτιδας μπορεί να είναι δύσκολη.

Συμπτώματα χρόνιας προστατίτιδας

Η χρόνια βακτηριακή (μολυσματική) προστατίτιδα χαρακτηρίζεται από μια κυκλική πορεία. Η φάση επιδείνωσης αντικαθίσταται από μια φάση ύφεσης. Δεν υπάρχουν πρακτικά συμπτώματα μεταξύ των παροξύνσεων. Υπάρχει σαφής σύνδεση μεταξύ άλλων ασθενειών των γεννητικών οργάνων - ουρηθρίτιδας, επιδιδυμμάτων, κυστίτιδας. Η αιτία αυτών των παθολογιών, κατά κανόνα, είναι το ίδιο παθογόνο που προκαλεί χρόνια προστατίτιδα. Τα συμπτώματα κατά τη διάρκεια της επιδείνωσης αντιπροσωπεύονται από δυσουρικά φαινόμενα (συχνή ούρηση, καουτσούκ και καύση πόνου κατά τη διάρκεια της ούρησης) και πόνο με διάφορες έντασης στο περίνεο, το όσλο, το ιερό, με ακτινοβολία στο πέος.

Η γενική κατάσταση είναι συνήθως ικανοποιητική. Δεν υπάρχουν ενδείξεις δηλητηρίασης, δεν υπάρχει αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος. Ο αδένας του προστάτη όταν εξετάζεται μέσω του ορθού (ανά ορθό) μπορεί να είναι φυσιολογικός ή ελαφρώς πρησμένος, χωρίς έντονο πόνο χαρακτηριστικό της οξείας προστατίτιδας.

Οι χρόνιοι μη βακτηριακοί (ασηπτικοί) προστατίτιδα/KTB χαρακτηρίζονται από πόνους ποικίλων βαθμών σοβαρότητας (από τους ηλίθιοι πνεύμονες έως τους έντονους) στη λεκάνη, το περίνεο, το ιερό και είναι η «επίσκεψη» της ασθένειας (ασηπτική χρόνια προστάτιδα). Τα σημάδια φλεγμονής του αδένα του προστάτη εκφράζονται ελάχιστα και παρατηρούνται στο 50% των περιπτώσεων. Σε άλλους ασθενείς, μπορεί να απουσιάζουν.

Η παρουσία αίματος στο σπέρμα, η οδυνηρή εκσπερμάτιση, η αφόδωση, τα δυσουρικά φαινόμενα είναι δυνατά. Η σοβαρότητα των συμπτωμάτων μπορεί να αλλάξει. Ο πόνος δίνεται στον καβάλο, ορθό, καθιστώντας δύσκολη την εύρεση ενός ατόμου σε καθιστή θέση. Είναι επίσης δυνατή κόπωση, παράλογη κόπωση, αρθρικοί και μυϊκοί πόνοι. Μερικοί ασθενείς διαμαρτύρονται για μειωμένη σεξουαλική κίνηση, στυτική δυσλειτουργία (ανικανότητα).

Η ασυμπτωματική χρόνια προστατίτιδα δεν έχει χαρακτηριστικά συμπτώματα αυτής της νόσου, εξ ου και το όνομά της. Κατά τη διάρκεια της εργαστηριακής μελέτης του μυστικού του προστάτη, προσδιορίζεται η λευκοκυττάρωση, είναι δυνατή η αύξηση των επιπέδων ενός συγκεκριμένου προστάτη αντιγόνου. Δεν υπάρχουν άλλα σημάδια της νόσου.

Διάγνωση χρόνιας προστατίτιδας

Οι κύριες μέθοδοι για τη διάγνωση της χρόνιας μολυσματικής προστατίτιδας είναι οι εργαστηριακές δοκιμές και οι τοπικές δοκιμές που σας επιτρέπουν να μάθετε την πηγή των λευκοκυττάρων στα ούρα και το σπέρμα.

Μια δοκιμή ούρων τριών τοιχωμάτων βοηθά στον εντοπισμό της φλεγμονής. Για να γίνει αυτό, ο ασθενής ουρλιάζει τρία δοχεία για αναλύσεις. Το μασάζ προστάτη μεταξύ του δεύτερου και του τρίτου δοχείου οδηγεί σε διέγερση της έκκρισης του αδένα. Ως αποτέλεσμα, τα ούρα στο τρίτο δοχείο θα περιέχουν την εκκένωση του αδένα του προστάτη (λευκοκύτταρα, ερυθρά αιμοσφαίρια, βακτήρια), τα οποία καθορίζονται κατά την ανάλυση. Δεν υπάρχει ανάγκη να μασάζ ο προστάτης και να εξερευνήσετε το καθαρό μυστικό του αδένα.

Τα ούρα από το τρίτο δοχείο μπορούν να σταλούν σε βακτηριολογική εξέταση με σπορά σε θρεπτικό μέσο. Με την παρουσία βακτηριακής ανάπτυξης, διεξάγεται δοκιμή για την ευαισθησία του παθογόνου στα αντιβιοτικά. Η μέθοδος βοηθά στη διεξαγωγή της θεραπείας με μεγαλύτερη ακρίβεια και πιο αποτελεσματική. Δεδομένου ότι το μυστικό του προστάτη αποτελεί σημαντικό μέρος του σπερματοζωαρίου, της μικροσκοπίας και των εκσπερματικών βακτηρίων καθιστά επίσης τη δυνατότητα να γίνει η σωστή διάγνωση.

Η χρόνια βακτηριακή (μολυσματική) προστατίτιδα συνοδεύεται από μια μικρή αύξηση στο PSA. Το επίπεδό του μειώνεται μετά από επιτυχημένη θεραπεία. Ο υπερηχογράφημα και άλλες οργανικές μελέτες δεν έχουν σημαντική διαγνωστική αξία.

Η διάγνωση χρόνιας μη βακτηριακής (ασηπτικής) προστατίτιδας/CTB μπορεί να είναι δύσκολη. Συχνά η διάγνωση γίνεται με την εξαίρεση άλλων παθολογιών της γεννητικής οδού και της βακτηριακής προστατίτιδας. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιούνται με μέθοδοι οργάνων και εργαστηριακών: μικροσκοπία ούρων (δοκιμή τριών τοιχωμάτων χρησιμοποιείται επίσης μετά από μασάζ προστάτη), σπέρμα ή μυστικά του προστάτη, ακολουθούμενη από σπορά σε θρεπτικό μέσο. Ο κατάλογος των μελετών περιλαμβάνει ανάλυση για το PSA (διαφορική διάγνωση του καρκίνου και των φλεγμονωδών ασθενειών του προστάτη).

Η μικροσκοπία αποκαλύπτει την παρουσία λευκοκυττάρων στα ούρα, στο μυστικό του προστάτη, του υγρού σπόρου με αρνητικά αποτελέσματα των μεθόδων βακτηριολογικής θεραπείας. Οι μέθοδοι οργάνων έρευνας (υπερηχογράφημα, κυστεοσκόπηση, MRI, CT) δεν αποκαλύπτουν σημάδια ταυτόχρονης παθολογίας.

Θεραπεία χρόνια προστατίτιδας

Για την επιτυχή θεραπεία της χρόνιας μολυσματικής προστατίτιδας, είναι απαραίτητη η ορθολογική και στοχοθετημένη αντιβακτηριακή θεραπεία. Τα παρασκευάσματα επιλογής είναι φθοροκινολόνες που δημιουργούν μεγάλες συγκεντρώσεις του φαρμάκου στους ιστούς του αδένα. Η πορεία της θεραπείας διαρκεί από έξι έως 12 εβδομάδες. Μια τέτοια διάρκεια της αντιβακτηριακής θεραπείας είναι απαραίτητη για την πλήρη εξάλειψη της πρόληψης της λοίμωξης και της υποτροπής. Δεύτερο -Row φάρμακα.

Η βακτηριακή χρόνια προστατίτιδα μπορεί να θεραπευτεί με συνεπή και επαρκή θεραπεία. Οι ασθενείς με συχνές υποτροπές πρέπει να ελέγξουν την κατάσταση του ανοσοποιητικού συστήματος. Μπορεί επίσης να είναι απαραίτητο να αποκλειστεί η λοίμωξη από τον ιό HIV, η οποία είναι συχνά η αιτία χαμηλής αποτελεσματικότητας της αντιβακτηριακής θεραπείας. Σε τέτοιους ασθενείς, είναι δυνατόν να συνταγογραφηθούν αντιβιοτικά σε μια δόση επαρκή για την καταστολή της βακτηριακής ανάπτυξης.

Η θεραπεία της χρόνιας μη βακτηριακής προστατίτιδας/KTS είναι δύσκολη, καθώς η λοίμωξη δεν είναι η αιτία του χρόνιου πόνου στη λεκάνη ή στην αφακτηριακή χρόνια προστατίτιδα. Είναι απαραίτητο να προσεγγίσετε σοβαρά το πρόβλημα και να απαντήσετε στο ερώτημα πώς να αντιμετωπίσετε μια ασθένεια, η αιτία της οποίας είναι ακριβώς άγνωστη.

Η απουσία μιας συγκεκριμένης αιτιολογίας εξηγεί γιατί οι προσπάθειες θεραπείας αυτής της παθολογίας είναι συχνά ανεπιτυχείς.

Οι μέθοδοι θεραπείας της χρόνιας ασηπτικής προστατίτιδας περιέχουν:

1. Αντιβακτηριακή θεραπεία με φθοροκινολόνες (που πραγματοποιούνται από όλους τους ασθενείς). Είναι δυνατόν να υπάρξει μόλυνση που δεν ανιχνεύεται κατά τη διάρκεια μιας βακτηριολογικής εξέτασης.
2. Άλφα-αναστολείς. Συμβάλλουν στη βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος στους ιστούς του προστάτη. Η αποτελεσματικότητα είναι χαμηλή.
3. Τα ΜΣΑΦ και άλλα αντιφλεγμονώδη φάρμακα έχουν σοβαρή αποτελεσματικότητα, ανακουφίζουν τον πόνο και βελτιώνουν τα συμπτώματα. Ωστόσο, η θεραπεία είναι παθογενετική, μετά την ακύρωση, είναι δυνατή η ανανέωση της νόσου.
4. Οι ασκήσεις φυσιοθεραπείας και φυσιοθεραπείας (γιόγκα, αθλητισμός, ενεργός τρόπος ζωής), συμβάλλοντας στη βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος και την εξάλειψη της φλεβικής στασιμότητας, της υποξίας, την ενίσχυση των μυών της λεκάνης. Η μέθοδος βοηθά τους ασθενείς με κατάλληλες διαταραχές.
5. Τα αντικαταθλιπτικά και τα αντισπασμωδικά (η αποτελεσματικότητα δεν αποδεικνύεται).
6. Χειρουργική θεραπεία: λέιζερ ή λεπτή αφαίρεση του αδένα του προστάτη (όχι αποτελεσματική).

Πρόβλεψη

Στη χρόνια μολυσματική προστατίτιδα στους περισσότερους ασθενείς, η πρόγνωση είναι ευνοϊκή. Η συνεπής και επαρκής αντιβακτηριακή θεραπεία σας επιτρέπει να επιτύχετε επιτυχία σε περισσότερο από το 80% των περιπτώσεων.

Η χρόνια μη βακτηριακή (ασηπτική) προστατίτιδα/KTB έχει χειρότερη πρόβλεψη. Η θεραπεία βοηθά μόνο ορισμένους ασθενείς. Άλλοι συνεχίζουν να υποφέρουν από σύνδρομο χρόνιου πόνου, παρά τη χρήση όλων των διαθέσιμων μεθόδων θεραπείας. Η ασθένεια έχει έντονη επίδραση στην ψυχο -συναισθηματική σφαίρα και τις σεξουαλικές σχέσεις.